Ansichtkaart

In en na de zomer zie ik als postbode op zaterdag nog best wat ansichtkaarten voorbij komen. En dat terwijl er juist zoveel e-mailverkeer is tegenwoordig en nog steeds groeiende is. Zo'n ansichtkaart is altijd handgeschreven en bevat een persoonlijke groet aan geliefden, familie, collega's of vrienden. 'Groeten uit...' en de gebruikelijke kusjes. Soms erg grappig, uitvoerig, maar altijd persoonlijk.

Ik heb zojuist de blog van John Mayer op Tumbler gelezen, waarin hij uitlegt waarom hij Twitter heeft opgegeven. Nu kan ik er heel lang over uitwijden, maar wat ik eruit haalde was dit: hij is van mening dat Twitter door veel artiesten slechts een middel is om aan 'Brandmanagement' te doen. Kortom: veel artiesten zien zichzelf als een merk (gedeeltelijk waar), en proberen zichzelf te marketen. En daar wilde hij niet langer deel van uit maken. Kan ik heel goed inkomen. Het blijft immers 'sociale media'.

Maar wat nu als je de sociale media gebruikt om contacten met vrienden en kennissen te onderhouden? Simpelweg door middel van het delen van jouw observaties of links die jij belangrijk zijn? Of die je interessant vindt? Ik bedoel, je zit toch als mens op sociale media? Alhoewel ik daar pas gaandeweg mijn stage bij Rotterdam Festivals, en dan het jongerenmagazine DIMI, achterkwam. Een bedrijf/stichting/organisatie kan zich prima profileren op sociale media, mits je dat doet als een persoon. Anders val je al snel door de mand en komt je boodschap niet aan. Je wordt 'ontvriend', 'unfollowed' of simpelweg geblocked. En dat is niet de bedoeling. Hetzelfde geldt voor jou. Laat je persoonlijkheid spreken, laat me zien wat je doet. Wat je bezighoudt, en leer me jou kennen. Want dat is de hele reden dat we Hyven, Twitteren, Facebooken en bloggen.

Of heeft John Mayer het mis? Zie ik het soms verkeerd? Om daar achter te komen wil ik graag met je blijven socializen op de daarvoor bestemde media. Ervaringen en dingen met je delen. Kennis delen. In gesprek gaan. En hopelijk zitten we dan binnen no time samen ergens koffie te drinken. Stuur ik je misschien wel een kaartje met de hartelijke groeten!

M.S.

Lego

Ik heb er even over nagedacht, en heb misschien wel de oplossing voor het probleem van het kraakverbod. Zoals ik het begrepen heb, zijn er een flink aantal krakers in Rotterdam die dankzij het kraakverbod op straat komen te staan. Gedurende het debat tijdens de laatste editie van De Unie Late Night op donderdag 2 september jl. werd al duidelijk dat dit gegeven als een kwalijke zaak wordt bevonden. Want waar moeten al deze krakers heen? Zijn er woningen beschikbaar? Wat doet de gemeente er aan?

Welnu, de gemeente hoeft slechts een stuk grond ter beschikking te stellen om huisvesting op te plaatsen. Want dankzij de nieuwe sponsor Lego City kan tegemoet worden gekomen aan de wensen en eisen van de krakers. Door het ten tonele voeren van deze bouwstenen kan er voor alle partijen gebouwd worden aan een productieve, vreedzame en saamhorige toekomst. Want zoals tijdens diezelfde avond van De Unie Late Night werd ook duidelijk dat tussen die krakers ook mensen zitten die wél iets kunnen en willen bereiken. Studenten bouwkunde, geneeskunde, bedrijfskunde en zelfs kunstenaars worden de dupe van deze maatregelen.

Echter, dankzij Lego City kunnen de handen ineen geslagen worden om een nieuw bestaan op te bouwen! Het is goed voor de gemeente, omdat onbenutte ruimte in de stad kan worden gebruikt. Het is goed voor Lego omdat zij middels deze wijze hun marktaandeel kunnen vergroten en hun positie verstevigen na het verlies van het octrooi op de bouwsteentjes. Het is goed voor de krakers omdat zij niet alleen huisvesting ontvangen, maar het ook naar eigen inzicht kunnen inrichten. En het is goed voor iedereen vanwege het jeugdsentiment en de verbroedering. Samen bouwen aan de toekomst, samen sterk en samen spelen. Een ultieme stimulering van de creativiteit, beleef je eigen Utopie!

M.S.

Schouwburgen

Als het aan de Rotterdamse Schouwburg ligt, wordt de schouwburg niet alleen een plek om theater te bezoeken. Neen, het wordt een ontmoetingsplek. Een plek waar je een kopje koffie doet, of in mijn geval: gewapend met laptop, een boek, een kopje koffie en een lijst met bronnen je studievoortgang op peil houdt. Uiteraard doe ik dit op geheel studentikoze wijze: nog duf van het feestje van de avond ervoor en slechts zes uurtjes slaap.

Maar goed, om terug te keren naar het 'Schouwburgen' zal ik dit nieuwe woord even toelichten. Voorheen betekende dit, zoals ik al zei, theater bezoeken. Dit varieerde van kleine (familie)voorstellingen tot het Scapino Ballet dat haar kunsten vertoont. Het betekende voor sommigen wellicht een verplichte ouders met familie. Of afgezonderd van iedereen stiekem je 'culturele bewustzijn (zoals ik het ooit hoorde zeggen)' opkrikken. Cultuur snuiven. Geraakt worden, als je de nieuwe campagne van het Rotterdams UITburo moet geloven tenminste. Niet dat dit beeld klopt, maar om heel eerlijk te zijn is de gemiddelde leeftijd van een theaterbezoeker toch wel redelijk hoog. Jammer, want het kan echt fantastisch zijn.

Op het moment van dit schrijven zit ik tegenover de nieuwe bar van Floor, waarvan de deuren tussen de Schouwburg en het café verdwenen zijn. De bedoeling hiervan is om de foyer en Floor samen te trekken, en zo 'een voor Rotterdam unieke stadsfoyer te creëren'. Na de try-out van woensdag 29 september jl. hadden veel mensen nog hun twijfels. Dit kwam mede doordat de foyer nog niet af was. Bewegwijzering ontbrak. De entree leverde een gigantische rij op voor de kassa. De brandoefening duurde te lang, etc. Allemaal twijfels die men veilig vanachter de computer op de website van de Rotterdamse Schouwburg plaatst. Terwijl men van tevoren wist dat het slechts een try-out was, om te zien hoe alles werkt. Voor de Schouwburg was het een moment om te zien hoe mensen reageren op de nieuwe foyer.

Nu ik hier zo zit, voelt het ontzettend goed om hier te zitten. Ik heb gratis internet (voor een student van groot belang), er zijn twee bars waar ik een koffie kan bestellen. Voor de 12m lange mediawand, die inmiddels verschillende beelden laat zien waaronder de programmering van de Schouwburg, staat een dj-booth waarachter een klein vrouwtje met een zandgele trui ontspannen muziek draait. Naast de ingang hangen wat mensen. Achter de ronde kassa, hebben zich mensen (lees: enkele oudjes) verzameld om koffie te drinken en te wachten op de rondleiding die over enkele minuten van start gaat. Ik ga me ook maar eens aanmelden, om mijn nieuwe hang-/schrijf-/werkplek eens goed op te nemen. Want ik ben erg tevreden met het resultaat!

Bij het schrijven van die laatste zin, begint de rondleiding naast de tafel waar aan ik zit te schrijven, dus dat wordt wachten op de volgende ronde. Ik ga vaker 'schouwburgen', want zoals het nu mogelijk is kun je vanaf nu onder 'schouwburgen' ook verstaan: mensen ontmoeten, een drankje doen, lezen, werken/studeren, ontspannen, met de mogelijkheid dit te combineren met een theatervoorstelling. Dit hadden ze veel eerder moeten bedenken, die combinatie van Café Floor en de foyer van de Rotterdamse Schouwburg. Afijn, we hebben er weer een nieuwe hotspot bij in Rotterdam. En ik zie dat het goed is.

M.S.