Poëziebreak

Om even wat te ontspannen, pak ik er wat gedichten bij die ik gisteren heb uitgeprint. Ik lees ze, niet hardop. Waar ik me bevind zou ik niet willen opvallen (voor zover ik dat nog niet doe, aangezien mijn muziek best hard staat. Maar ach, Hendrix klinkt hard veel beter). Dus ik lees ze. In mijn hoofd hoor de regels door mij uitgesproken. Wellicht dat ik nog iets voorbereid voor morgenavond. Er staat een poëtisch avondje op het programma. Met de tijd waarin ik niets te doen heb, zou het me moeten lukken om in ieder geval één gedicht in mijn kop te krijgen. Ik denk er al de hele dag aan, om heel eerlijk te zijn:

'Naar een sigaret, ik verlang
Alsof ik mezelf ga verhangen,
Laten stikken, doden met rook
Door vuur achter de wangen.'

Om maar iets te noemen. Met het begin van mijn gedicht dat ik schreef naar het gelijknamige gedicht van Rutger Kopland 'Over het verlangen naar een sigaret'. Eveneens uit de gelijknamige bundel. Die ga ik thuis nog eens openslaan, heb ik zo het idee. Maar dat ene gedicht moet me in ieder geval lukken. Het is immers een oud gedicht (lees: 24 juli 2009). En niet zo lang.

Afgezien van het lezen zou ik het wel eens voor willen dragen en zien hoe mensen erop reageren. Aanvankelijk wilde ik eigenlijk een ander gedicht doen over een oude man, maar dat kan ik nergens vinden. Alhoewel, ik heb nog een plek niet onderzocht.

In ieder geval, zie ik wel hoever ik kom. Kan ik er een instuderen is dat in principe al voldoende. Maar een extra is nooit weg. We zullen zien, morgen. Anders wordt het sowieso genieten. Cultuursnuiven, dat is wat we willen!

M.S.