Afgelopen editie van Dichtclub Rotterdam het volgende nieuwe gedicht voorgedragen. Omdat ook ik een trouwe kijker ben van De Wereld Draait Door, en met name op woensdag. Zou het nog online zetten, dus bij deze:
Ode aan Nico Dijkshoorn
De wereld draait door
Als Nico Dijks-
Hoort wie klopt daar
Kinderlijk en kuis vanachter
Een kaars,
Vanaf daar waar de camera
Zijn kalende hoofd
Filmisch in beeld brengt.
Klinkt onverstoorbaar
En soms onverstaanbaar
Half mompelend-
Komrij is er niets bij-
Verslaat de laatst besproken
Actuali-
Tijd is het voor een poëtisch
Woord
Van de vertoond hoornige,
Voordat het te laat is.
Woensdagelijks
Aan de buis gekluisterd,
Luisterend
Naar de lof- en klaagzangen,
Het verborgen honende gelach
Van Nederland,
De economie, techniek en politiek-
Door het gewicht van het gedicht
Soms stilte
Maar altijd applaus vanuit het publiek.
De Geerts worden wilder,
De Jolandes gillen stil en sappig
Om het uitgesproken gekrabbel
Van de draaidoordichtende Nico-
Risico’s ontlopend
Als hij Jan en allemans Alexander
Klöp geeft-
Heeft in dertig minuten
Menig uitzending beschreven.
De wereld draait door
Als Nico Dijks-
Hoort wie klopt daar
Kinderlijk en kuis vanachter
Een kaars,
Vanaf daar waar de wereld
Aan zijn voeten weerklinkt,
Zijn pen schrijft tot het klaar is
En zijn boekje dicht.
M.S.
woensdag 9 februari 2011
Draaidoordichter
Labels:
De Wereld Draait Door,
Dichtclub,
gedicht,
Miguel Santos,
Nico Dijkshoorn,
nieuw,
ode,
poëzie,
Rotterdam
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten