‘Zo,’ zuchtte Sacha toen ze naast Blue Eyes op de bank neerplofte, ‘daar was ik nou net aan toe. Wat jij?’Mickey Blue Eyes moest lachen.
‘In mijn hoofd zit ik nog bij die sandwich. Heerlijk!’
Zijn gastvrouw gaf hem plagerig een stomp.
‘Grapjas. Ik ga douchen. Zo terug.’
‘En ik dan?’
‘Jij mag zo. Neem nog wat koffie, of iets. Vermaak jezelf. Dat kun je vast wel.’
De barman keek haar na toen de naakte blondine langs de keuken naar een deur achterin haar huis liep. Hij zakte toen ze weg was, onderuit en begon in te dutten van de lange nacht.
‘LAAT ME LOS!’
‘Meneer, u mag het bed niet uit.’
De Latino werd door vijf paar handen op het bed geduwd. De barman had de slangetjes uit zijn infusen getrokken. De zusters aan het bed probeerden als hij ook maar even stil werd gehouden snel het desbetreffende infuus opnieuw aan te leggen, maar de agressieve bewegingen van de barman verstoorden de goede zorgen van de doktoren keer op keer.
‘Houd hem vast,’ riep de dokter, ‘ik haal een morfineprik!’
‘Is dat niet iets teveel van het goede, dokter,’ vroeg een zuster.
‘Deze situatie vraagt nu eenmaal om grof geschut,’ antwoordde de dokter vanuit de deuropening, ‘of wilde je het tegendeel gaan beweren?’
De zuster schudde nee.
‘Nou dan. Zo terug.’
Een andere zuster kreeg zojuist een schop tegen haar kaak.
‘HOERENKIND! LAAT ME GAAN!’
Op dat moment kwam er een andere dokter binnenlopen met een spuit in zijn hand. Zijn jas hing open, waardoor een oplettend persoon had kunnen zien dat zijn overhemd eronder een grote donkere vlek bevatte. Maar de sensatie was te groot om goed op te letten. Bovendien liep de man in de doktersjas van de dokter die zojuist een spuit ging halen. Half hinkend, maar met grote passen liep hij op het bed af. Eduardo zag alleen maar de spuit en schreeuwde.
‘Stel je niet aan, hierdoor ga je je beter van voelen,’ zei de dokter en stak de spuit in zijn dijbeen. Snel drukte hij de spuit leeg. De vloeistof deed zijn werk onmiddellijk. Eduardo ‘de Latino’ bedaarde, maar bleef bij kennis.
‘Wat was dat?’
‘Geen tijd,’ trok de dokter hem van het bed.
De zuster stonden verbijsterd toe te kijken wat er nu gebeurde.
‘Kom, je moet hier weg.’
Eduardo zakte bijna door zijn benen, maar werd overeind gehouden door de dokter.
‘Hé, wacht eens,’ riep een zuster opeens, ‘jij bent de dokter helemaal niet.’
‘Doorlopen,’ siste de dokter tegen de barman, ‘we hebben wel iets beters te doen dan die zeurkousen.’
‘Goorlap,’ zei de echte dokter, ‘dat flik je me niet nog eens.’
Hij versperde de weg voor de twee mannen, woest snuivend en met een bebloed hoofd.
Eddy Nigma gooide woest de deur van de taxi dicht en stak zijn kraag op. De taxi had hem niet eens in de buurt afgezet, na een aantal beledigingen. De rechercheur moest eens een klacht in gaan dienen, want hij vond die taxichauffeurs altijd zo onbeschoft. Maar er was nu geen tijd meer om daar stil bij te blijven staan. Eddy Nigma begon te lopen richting het Slaakhuys. Na drie stappen was hij al verzopen.
Mickey Blue Eyes werd wakker door een vreemd object dat tegen zijn achterhoofd werd gezet. Hij wilde zich omdraaien om te zien wat het was.
‘Als ik jou was, zou ik niet bewegen,’ zei een vrouwenstem achter hem, ‘anders schiet ik je kroeskop van je romp.’
Langzaam deed hij maar zijn handen omhoog, zoals hij in veel films had gezien.
‘Zeg op,’ vroeg de stem weer, ‘wat doe jij in godsnaam hier?’
De deur van de badkamer vloog open. Sacha stond in de deuropening met een handdoek om en haar pistool op de andere vrouw gericht.
‘Flikker op, Nora,’ riep ze, ‘hij is van mij!’
Wordt vervolgd...
M.S.
Vorig deel gemist? Klik hier. Volgend deel lezen? Klik dan hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten