‘Wat de fuck was dat?’ Nora keek naar de deur, zonder haar dubbelloops van Mickey’s hoofd weg te richten. Blue Eyes durfde simpelweg niet te bewegen met twee vuurklare dames bij hem in de buurt. Ze wilden allebei iets van de barman en het zag ernaar uit dat een van de twee haar zin zou krijgen. Goedschiks of kwaadschiks.
‘Als jij nou eens gaat kijken,’ opperde Sacha.
‘Wat dacht je ervan om zelf te gaan,’ reageerde Nora fel.
‘Niet zo egoïstisch, Noor,’ zei Sacha beledigd, ‘er is beneden iets dat niet pluis is. Jij hebt de meeste vuurkracht van ons tweeën. Ga nou maar.’
Nora keek Sacha boos aan. Toen keek ze kort naar het achterhoofd van de barman dat ze nog steeds onder schot hield. Tenslotte tilde ze haar dubbelloops op en hield het tegen haar schouder.
‘Goed,’ gaf ze toe, ‘maar als ik terugkom buigen we ons over mijn project. Ik heb echt alleen nog een mooi setje ballen nodig voor mijn meesterwerk.’
Sacha grinnikte.
‘Beloofd. Ik zal er persoonlijk voor zorgen dat het zaakje er goed bij zal liggen.’
Nora knipoogde met een glimlach naar haar blonde huisgenoot en liep toen met grote stappen naar de deur. Bij de deur draaide ze zich om.
‘Ik heb mijn lievelingsmes speciaal bewaard voor het laatste onderdeel. Dus ik hoop echt dat je goed op hem let.’
Haar triomfantelijke woorden werden abrupt verstoord door een schreeuw van beneden.
Helena viel op de grond en greep naar de achterkant van haar rechterdijbeen. De kogel uit de revolver van Eduardo ‘De Latino’ had achterkant van haar dij doorboord. De twee mannen zagen haar vallen, maar de brunette hield haar pistool nog steeds vast. Eddy Nigma richtte afwisselend zijn Colt op de vrouw en de schutter achter de deur. Hij had alleen het schot gehoord. Het had hem verrast dat er door iemand anders werd geschoten. Denkend aan de schutter die blijkbaar ook nog een appeltje had te schillen met de vrouw, schuifelde hij langzaam richting de deur. Helena hoorde hem en loste met trillende hand een schot. Ze richtte op zijn hoofd, maar raakte zijn schouder. De brunette beet door de pijn heen en kroop richting het kunstwerk, nog voordat de rechercheur een gericht schot kon uitbrengen. Nu hij ook was gevloerd kon Eduardo de ruimte binnenstappen, gesterkt door de wetenschap dat de man die nu op de grond lag in ieder geval niet aan de kant van Nora stond. Hij stond nog steeds een beetje verzwakt in de deuropening, maar hij was de enige die stond. De revolver in zijn hand stond op de vrouw die zich inmiddels achter het enorme gevaarte in het midden van de ruimte had verscholen.
‘Het spel is uit, Nora,’ riep De Latino, ‘geef je over en vertel mij eens waarom jij op mijn ballen aast.’
‘Eduardo,’ verraste Eddy Nigma de barman door het noemen van zijn naam, ‘dat is Nora niet.’
De rechercheur probeerde zich overeind te krijgen.
‘Hoe bedoel je,’ vroeg Eduardo, ‘dat is Nora. De vrouw die me bijna mijn ballen heeft gekost.’
‘Sorry, vriend. Maar dat is Nora niet. Dat is Helena.’
‘Helena?’
Achter de barman was de echte Nora aan komen sluipen en hield haar dubbelloops op het hoofd van de barman gericht.
‘Helena, ja,’ zei ze uit het niets, ‘ik ben Nora. En jij bent straks je hoofd EN je ballen kwijt als je niet snel je wapen laat vallen. Geldt ook voor jou, held op sokken.’
Wordt vervolgd...
M.S.
Vorig deel gemist? Klik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten