Roosje

Gisteravond was er weer een nieuwe editie van Dichtclub Rotterdam in café De Schouw. Daar heb ik het volgende nieuwe gedicht voorgedragen, wat geen titel draagt. De blog heb ik Roosje getiteld om het makkelijker terug te vinden op mijn blog. Hetzelfde principe als het gedicht in de blogpost Vulpen. Dit gedicht gaat als volgt:

Mag ik je roosje plukken
Uit je haar,
Zodat het mee kan waaien,
Meegevoerd kan worden
Met de wind
die er toch al mee
Speelt-
Het hebben wil.

Vind je het leuker als ik
De witte bloemen op
Je jurkje
Met de zee van blauw
In je ogen op
Laat bloeien?

Of moet ik gaan
Snoeien
Vanaf je boezem,
Roekeloos,
Langzaam zigzagzoevend
Zodat je bloemengewaad
Opnieuw kan groeien-
Alleen maar mooier
Kan worden met
Jou.

Ik zou liever-
Als ik het mocht zeggen,
Je bloemen uittrekken,
Naast je leggen
Met je roosje op een
Zijdezacht kussen
Of nog beter-
Het roosje tussen
Mijn lippen
Als ik in dat bed
Een tango dans
Met jouw naakte lichaam.

Langzaam
Opent het roosje in je haar
Zich,
Rekt zich uit naar
Dit vingertopje
Dat het op haar gemunt heeft-
Het beeft
Steeds meer en meer
Als het dichterbij raakt,
Als de afstand groter wordt.

Mag ik dan geen roosje plukken
Uit je haar,
Dat ik ernaar poog te graaien,
Het ontvoerd kan worden
In mijn binnenzak
En mijn hand er mee
Speelt-
Ik die het hebben wil.

Vind je het leuker als ik
Mijn witte bloesem aan
Je jurkje,
Met een windvlaag zo koud
Voor je ogen
Voorbij laat gaan?

Of mag ik gaan
Dromen,
Over heuvels bedwingende sloten,
Hopeloos,
Aantrekkelijk afgestoten
Zodat jouw verschijning zich
Opnieuw in mijn hoofd kan
Nestelen,
Elke keer weer,
Totdat je een vrouwelijke
Mythe
In mijn gedachten vormt-
Terwijl
Ik eigenlijk niet
Van bloemen
Houd,
Terwijl
Er in werkelijkheid
Al iemand jouw roosje
In zijn greep
Houdt.

M.S.