Ode aan de kapsalon

In het kader van het Kapsalon Rotterdam Festival, waarvan de 'Ode aan de kapsalon' gisteravond in BAR werd gehouden, schreef ik mijn ode. Droeg die voor tijdens de avond, waarop veel positieve reacties waren. Bij deze, voor de mensen die er gisteravond niet bij waren.

Ode aan de kapsalon

Als de nacht
Zwetend volbracht is,
Snakt de Rotterdammer
Naar een vette hap
Als beloning-
Knoflookse sletjes en
Sambalse gasten komen samen in
Een polystyrene omgeving
Waar gesmolten Goudse
Nog altijd
Kaas boven baas is.

De gedachten op niks,
Dronken gebral
Over het eerder verrichte
En ondertussen
Een vorkje prikken
In de vleesgeworden
Samenleving, waarin
Blonde frietjes en
Heetgebakerde vleeshompen
Door vet met elkaar verbonden
Zijn- waarin
Zo’n 1800 kilocalorieën
De oestrogenen en testosteron vormen
Die smakken door het gerecht
Vliegen.

Binnen de kunstmatig
Opgetrokken muren van de Rotterdamse
Slappe hap
Ligt een smeltkroes aan
Culturele smaaklagen,
Die dichter bij de bodem
Binnenvetten
Dan de hoogvliegende salade
Kan rijzen
Op zijn Goudse tapijtje.

Als de nacht
Zwetend volbracht is
Weet de Rotterdammer niks
In te brengen tegen de shoarma’s
Van het symbolische bakje
Dat alles kort samenvat
Tot de dikmakende,
Alcoholverslaande doch
Welkome nachtelijke smaakmaker
En trots van
Dronkennachtendonker
Rotterdam.

M.S.