Over het schrijven van een liefdesbrief

Over het schrijven van een liefdesbrief

Alleen bij de aanhef
Al zal ik je moeten laten
Blozen, en mijzelf ook-
Mijn pen zweeft – alsof Damocles’ – boven
Het papier maar
Er valt je zoveel te zeggen
Dat ik pas gaandeweg de eerste alinea
De eerste gedachtegang kan doorlopen.

Vanwaar ik je schrijf is bepalend-
Hoe het papier op de tafel
Ligt, waar je drankje, sigaretten,
Pennendop en overige prullaria
Is geplaatst, waar de mensen naast je
Over praten, ja-
Cafés zijn voor het schrijven
Van liefdesbrieven ideaal.

Ik beschrijf je mijn situatie, mijn locatie
Met grootse woorden en geestige anekdotes
Over dat wat ik zie en hoor,
Om er even in te komen-
Met mijn eigen taal, dat jij herkend als
Mij kenmerkend, zeg ik het je zo
Dat jij wegdroomt onder het motto:
‘Ik zag het heel goed voor me,
Even was ik er ook,’ om vervolgens over
Te gaan tot de orde van de dag, namelijk
De aanleiding voor dit schrijven,
Dit uiten, het vouweninstoppenposten
En jij die ontvangt, de envelop hebt
Geopend.

Daar waar de liefdesbrief op stoom
Gaat komen, is het nodig
Om even bij jou stil te staan-
Nemen we beiden een pauze, kom op adem,
Dan vertel ik je hoe die van mij gaat
En geef jou een remedie voor de tranen
Die, altijd wellicht, zullen stromen-
Geen ontkomen aan met die frustraties,
Zielenpijn of zachte kwellingen die langzaam verlopen.

Alsof de muziek in dit café stil valt,
Alsof het geroezemoes gedempt gebabbel-
Gedachte woorden uitgesproken
Op papier, daar vanaf knalt
En – altijd tussendoor controleren – jij
Voorbereid met zakdoekjes bij de hand,
Want ik spreek tot je vanaf
Dit velletje wit wat
Mij, uitgebreid beschreven, dwars zit-
Mijn gevoel dat je, als het goed is,
Bereikt, in jouw gedachten klinkt.

Dan roep ik mezelf een halt
Toe, een tweede rustmoment dat ik inlas
Mede doordat ik word onderbroken
Door een serveerster – of ik nog dorst had,
Eigenlijk zag dat een pauze goed was
Voor mij, voor jou en dit schrijven -
Alles om me heen dat weer opvalt,
Waarmee ik jou weer wat kan
Laten lachen.

Ik zal afsluiten met iets
Clichématigs als ‘ik heb je lief’,
Maar dan anders verwoord, mooier,
Langer – beter valt nog te bezien -
Dit blijft immers een liefdesbrief,
Dat ik je snel weer zal zien
En de kramp in mijn schrijfhand die
Ik voor je oploop slechts een teken is
Dat ik van je houd.

Liefs.

M.S.