De moeder is de filosofe
Die groten
Onder ons nog kende
Als klein, voordat ze groot
Werden.
De levenslessen,
Met de paplepel ingegoten-
Groei toch, groei naar boven
Met de voeten nog
Als zuilen geworteld,
Waag het niet de grond
Te behuilen.
De moeder is de filosofe
Die het kleine het grote
Leerde kennen, tot ze als overbodig
Werd- dat nodige
Nodig blijkt te hebben om
Te lijken, niet overbodig.
De levenslessen,
Op een verhoging-
Met een toon, beginnend
Als de mijne daar
De moeder is de filosofe,
Met een filosofie
Als ware mijn gelijke.
M.S.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten