Duif

Kijk omhoog, niet naar de zon,
Maar naar de duif
Die haar vleugels uitgeslagen heeft
In de hoop haar witte veren
Wat meer kleur te geven.

Badend in het luchtruim
Vliegt ze, soms zwevend
En met lichte vrees
Voor mogelijke donkere wolken
Die haar zicht
Onderweg
Zouden kunnen verhullen.

De duif zingt.
Luidkeels.

Het gezang dat wordt ingezet,
Aangespoord
door de liefde, die
Als een zuchtje wind
Haar vleugels draagvlak geeft.

Amor schiet pijlen na.
Mist.

Kijk omhoog zie de zon,
Want waar de duif vloog,
Die haar vleugels uitgeslagen heeft,
Vliegt ze nu in vrijheid elders-
Haar witte veren verder
Naar een nieuw leven vol kleur,
Achter een nieuwe horizon.

M.S.