Gooi een roos naar de zangeres

Gooi een roos naar de zangeres
Als ze weer het podium op wandelt,
Een kleine moeite als dank
Voor een lichte streling van het oor.

Gooi een roos naar de zangeres
Als haar bittere, verlaten hart
Open en bloot is gelegd- gesmeten, zelfs,
Want het hart moet ruimte maken

Voor vers bloed,
Voor nieuw leven,
Voor nieuwe blues,
Voor nieuw streven,
Voor een nieuwe ronde,
Nieuwe kansen, maar vooral
Een nieuw lied, nog niet geschreven.

Gooi een roos naar de zangeres
Als ze jou aankeek toen ze zong,
Misschien naar je lachte, of wees,
Zoetgevooisd alsof haar leven van jouw luisteren afhing.

Gooi dus een roos naar de zangeres,
Het minste wat je kan doen
Als zij jou voor zich probeert te winnen-
Bovendien hebben poëzielen geen rozen nodig

Om te overleven,
Om te creëren,
Om te scanderen,
Om te beminnen,
Om te vallen voor,
Om te houden van zangeressen
Want het podium vormt hun altaar
En aanbidding het meest gepast.

Gooi dus een roos naar de zangeres.

M.S.

NB: klik hier voor het audiogedicht.