Ze lopen er tussen,
Schuinsmarcheerders-
Op een bankje hangend
Op de wc leunend
Aan de bar zittend
Op misschien wel een barkruk.
Loerend.
Onopvallend.
Ongekend charmant,
Twee keer knipperen
En je loopt in de val-
Zie jij hem zitten?
Of is het een zij, wellicht?
Onzingesprekkenvoerend.
Indesmaakvallend.
Ongekend lieftallig,
Twee drankjes later
En de vlinders breken je val-
Zag jij hem aankomen?
Of liet zij je wegdromen?
Want ze lopen er tussen,
Schuinsmarcheerders-
Op je vrienden afvliegend
Als vreemden afgaand
Met een pokerface liegend
Dat ze een vrijgezellenbestaan leven.
Gespletentongend.
Wolfinschaapsklerend.
Onbekend gevaar,
Twee zinnen te veel
En de fout verteert je geweten-
Denk je hem te herkennen?
Of moet je haar toch iets beter leren kennen?
Want ze lopen er tussen,
Schuinsmarcheerders-
Op een bankje hangend
Op de wc leunend
Aan de bar zittend
Op misschien wel een barkruk.
M.S.
donderdag 2 augustus 2012
Schuinsmarcheerders
Labels:
beloofd,
De Schouw,
gedicht,
Miguel Santos,
nieuw,
Poetsclub,
poëzie,
Rotterdam,
voordragen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten