En je wilt niet meer
Want je zinkt
Zingend
Weg in
Je eigen kokende sop
Als gaarkip
En je wilt niet meer
Je hangende schouders
Dragen
Waarop
De druk van het leven
Steeds zwaarder wordt
Dus laat je alles vallen
Zoals dit
Zwaarmoedige gedicht
Stilte
Klinkt
Als het glas
Waaruit we drinken
En de dikke dame
Huilt
Een laatste aria
En het doek valt
In een diepe slaap
Die ervan droomt
Te ontwaken.
M.S.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten