Herfstkind

Ik huil altijd met de pet op
En als ik zucht
Is dat om
Die sterk gebakken lucht
Te koelen.

Want Koning Winter
Rent als een dolle achter me aan,
In de hoop me in te halen
Maar gelukkig
Heb ik een voorsprong
Van een paar maanden.

Soms kijk ik wat sipjes
Omdat mijn haar
Als verkleurde blaadjes
Elk jaar uitvalt
Tot aan mijn enkels.

Het voordeel van een herfstkind
Zijn, is dat de nacht
Me steeds sneller gaat staan-
De wallen meevallen
Tot het niveau
Slaapkameroogjes.

Het voordeel van een herfstkind
Zijn, is dat je kleur
Kunt bekennen zonder te lachen
En mijn lichaamsgeur
Elk jaar anders is.

En als ik ’s ochtends wakker word
Lach ik in ieder geval
Om mijzelf, want toch
Ben ik weer een jaar lang wachten
Verder om jouw leven in te kleuren.

Ik ben een herfstkind
Dat huilt met de pet op,
En als ik zucht
Om die stomme grijze lucht
Is dat omdat hij maar niet mee kleurt.

M.S.