Over het luisteren naar woorden

Als je de ogen sluit
Begin dan pas met luisteren,
En wees blanco.

Als je de ogen sluit
Begin dan pas met luisteren
En geef je over.

Pas dan is de smet
Van campagnepamfletten,
Televisiespotjes en andere gekte
geen blinde vlek meer.

Pas dan speelt muziek
Geen rol als je mag kiezen
Tussen verworven euforie
Of verloren melancholie.

Als je de ogen sluit
Buig ik over de kloof
Tussen ons in naar je toe en hoop
Dat die stenen woorden het houden.

Als je de ogen sluit
Bouw ik een verbindende brug
Waarover onze ideeën heen en terug
Lopen, tussen Bob en Bep die bouwen.

Pas dan kunnen kleurloze idealen
Vorm en kleur verenigen in een natie
Die wij zelf stichten,
Precies zoals wij dat willen.

Pas dan hoor je woorden
Die volzinnen worden
Boordevol inhoud,
Boordevol betekenis die monden
Vrij laten om zelf te kiezen
Wat monden met monden verwoorden.

Als je de ogen sluit
Beginnen regenbogen te luisteren
Naar bruisend blanco.

Als je de ogen sluit
Komen gesproken woorden levend aan,
Wordt een kil statement
Pas een warme dialoog.

Pas dan gaat spraakwater
Van natte droom naar grootse daad,
Werken woorden zinvol samen.

Pas als je de ogen sluit
Begin dan echt te luisteren,
Onuitgesproken, zonder ruis.

M.S.