Opnieuw beginnen

Binnenkort moet ik weer opnieuw beginnen met lezen, corrigeren en herschrijven van mijn roman '71|17'. Een heerlijke onuitspreekbare titel, maar dekt wel exact de lading. Afijn, het zou zomaar eens kunnen gebeuren dat het dit jaar eens gepubliceerd wordt. Door een echte uitgeverij. Wel een die qua werkwijze enigszins afwijkt van de reguliere uitgeverijen, zoals Nijgh&Van Ditmar bijvoorbeeld. Maar toch. Ik had het manuscript ingezonden voor de Nieuwe Schrijvers Prijs en de uitgeverij die het organiseert belde me op met het heuglijke nieuws dat ze het hadden gelezen en het sowieso uit wilden geven, ongeacht hoe het met de prijs afloopt. Dat is goed nieuws, want dan kan ik misschien dit jaar nog mijn eerste prozaboek toevoegen aan mijn boekenkast en daarna gelukkig sterven met die prestatie op zak. Tjakkaaaaaaaa!

Oh nee, er was nog meer. Ook mijn poëzie bleek een beetje opgemerkt te worden door een uitgeverij hier in Rotterdam. Iets wat mij heel erg deugd doet, want het is dichterbij dan die grachtengordeluitgevers, je eigen stad en ik ken ze ook persoonlijk. Het gesprek loopt nog met hen, maar hier kan ik serieus kans maken om een heuse bundel die uitgegeven is door een erkende uitgeverij (voor zover ik weet) insturen voor de C. Buddingh'-prijs. Alleen die mogelijkheid tot inzending maakt me al blij. Wat zeg ik: BLIJ! Maar zover is het nog niet, er wordt over en weer gemaild, gelezen en geschreven. Maar men is positief over mijn werk, dus dat scheelt in ieder geval! Voordragen begint ook weer wat aan te trekken. Zo sta ik volgende week, op donderdag 28 februari om precies te zijn, geprogrammeerd bij Boek NU!, gepresenteerd (en georganiseerd?) door de huidige - nu komt het - Stadsdichter van Rotterdam Daniel Dee. Die weer te gast was bij Het Nieuwe Dicht #2, wat ik zelf organiseer.

Waar het op neer komt, is dat ik zomaar aan het einde van dit jaar mezelf serieus 'schrijver' of 'dichter' of misschien wel 'schrijver/dichter'. Dat laatste zou mooi zijn. Maar goed, we zijn goed bezig, maar voor de vlag uitgehangen wordt is er nog wel flink wat werk voor de boeg. En alvast wat post verzenden. Mails sturen. Bleh. en doorschrijven. Pfew, dat houdt de moed nog een beetje in leven. En de vooruitzichten goed.

M.S.