zondag 31 augustus 2014

Winnende gedicht vandaag op Pomgedichten.nl

Wolken dreven hoog toen
ik vergat een dichter te zijn
als zij mij kwam ontmoeten,

als ik haar ging opzoeken
zonder regels mee te nemen
die mij weg moesten houden

van leven volgens het boekje.
Ik vergat een dichter te zijn
die rozen kon creëren voor de vrouw

die zij als lieflijke buien
kon bewenen en erdoor overrompeld
raken alsof een duizend warme truien.

Ik vergat een dichter te zijn, mens te zijn,
bleek ontvoerd te zijn door wolken
in het hoofd- ze dreef hoger, toen.

M.S.

NB: 'Ja de nieuwe gorter heet vandaag Miguel Santos!' - Pom Wolff, Pomgedichten.nl.

Adem uit


Adem uit

Noch door de neus
noch door de mond
ventileer ik zuurstof,

iets verbindt me
op het ritme van
het pompen door mijn hart.

Ook verlaat iets
mijn lichaam, water,
speeksel en iets dat later

het vlees aanraakt
als het geheel wordt
los geschud. Hevige schokken

op het eerste de beste
moment dat adem teruggeeft
en aan inademen geen tijd besteed.

Ook het universum,
het leven, pompt mee
midden in een luide kreet

die iets van verlossing
uit lijden lijkt te maskeren
achter stopborden aan het verkeren

maar niets is wat het lijkt
als de hersenen lucht
krijgen van een barst die is gelukt.

M.S.



Lees hier 'Adem in'.

vrijdag 29 augustus 2014

Adem in


Adem in

Noch door de neus
noch door de mond
inhaleer ik zuurstof,

iets verstikt me
ook al is er geen
dood omdat ik nog leef.

Ook verlaat niets
mijn lichaam, geen traan,
speeksel of iets anders verlaat

het vlees, ook al
probeert het alles los
te schudden. Hevige schokken

op de meest willekeurige
momenten die adem ontnemen
en inademen zou rust moeten geven.

Ook het universum,
het leven, schokt mee
op een stil ritme dat even

iets van verlossing
uit lijden lijkt te doseren
in een valkuil gewikkeld in kleren

maar niets is wat het lijkt
als de hersenen geen lucht
krijgen van een hart dat is mislukt.

M.S.



Lees hier 'Adem uit'.

Jachtseizoen geopend

De zomer loopt alweer ten einde. De studenten strijken weer in de stad neer, na lange vakanties elders en hopen nog eenmaal even de bloemetjes buiten te zetten in de nacht. Anderen grijpen dit moment aan om juist opnieuw het bos te betreden, na lange afwezigheid. Het is soms hilarisch om te zien hoe mensen dan stuntelen en soms overduidelijke blauwtjes lopen, vooral op weg naar de uitgang. Vorige week in de Schouw dit wonderlijke schouwspel aan moeten zien. Nog even een laatste poging om te scoren, bij dat meisje bij de deur. Maar helaas, ook die wees je kort en krachtig af. Voor het oog van iedereen. Dan rest alleen nog de deur en de rit huiswaarts.

Jachtseizoen geopend

De vrijer ruikt door
een nieuwe opening in de muur
het vlees dat niet langer smoort.

Verliefdheid is voor hem
slechts een hobbel op de weg
naar de schat die hem lang werd onthouden.

Nu kan de vrijer zijn slag slaan
gewapend met arsenaal
van opgepoetste charme

zet hij voorzichtige stappen
richting de hoofdprijs in dat hart
dat voorheen achter slot en grendel lag.

De schutkleuren gaan aan,
de ruggen worden gerecht
en de veren richten zich naar de zon

op de tactische posities rondom,
waakzaam voor vallen erop af sluipend
in de hoop betrapt en opgemerkt te worden.

M.S.

De aap is los - nieuwsgedicht vrijdag 29 augustus 2014

Sinds april schrijf ik voor elke vrijdag een gedicht op basis van verschillende nieuwsberichten over Rotterdam, wat ik live voordraag in de vrijdagochtendshow op Open Rotterdam. Mocht 09.15u te vroeg voor je zijn geweest, of was je net even iets anders aan het doen dan naar 93.9 FM te luisteren, hieronder het gedicht van 29 augustus met bijbehorende nieuwsberichten.

De aap is los, de aap is uit de mouw!
Komt kijken en komt heel gauw!

Er zit een steekje los
en de stad lost het op

want ook zij staat in vuur en vlam
of valt zo van de daken af!

Komen de blauwbloezen er aan te pas,
druipen die bekogeld weer van

het toneel, dat plaatst zal
maken voor een nieuw podium dat

ruimte biedt aan nieuwe beginnen
zodat de stad kan haten of beminnen.

Pas dan kan de aap z’n kooi weer in
en menig allooi rustig Europa uit en in.

M.S.

zondag 24 augustus 2014

Tramlijn 4 - update


Eerder deze maand berichtte ik al over de gedichten die ik voor het boek over Tram 4 door tekstbureau Rijken&Jaarsma had geschreven. En zoals beloofd een update van de vorderingen, mocht het gemist zijn. Hierboven een impressie van de vormgeving, en je kan niet ontkennen dat dit er goed uit ziet! Nog eventjes geduld en dan komt het boek daadwerkelijk uit, daarover later meer. Verdere updates volgen!

M.S.

Wimpers

Een tijdje geleden kreeg ik de opdracht om een gedicht te schrijven over wimpers. Vandaag heb ik er maar eens werk van gemaakt en op zoek gegaan naar een onverwachte invalshoek. Bij wimpers denk je in eerste instantie aan iets neutraals of positiefs (althans, ik wel), maar dat leek me wat voor de hand liggend. En dan krijg je terwijl je in de volle zon op een terras zit het volgende idee:

Wimpers

Door deze wimpers
sijpelt de wereld
langzaam mijn ogen binnen-
als ze pijn zien,
of voelen,
zijn zij de eersten
om te grienen
ook als alles voorbij ging
of juist voorbij is.

Voor deze wimpers
schijnt de wereld
een bron van onzekerheid-
haken vraagtekens
maar aan
omdat niemand antwoorden heeft
of überhaupt uitleg geeft
en zijn zij de eersten
om uit wanhoop te grienen.

Deze wimpers
zien de wereld
veel eerder dan ogen die ontwaken-
als ze mij zien,
of bedoelen,
als ze in mijn richting
een schuldige zoeken,
alles zojuist huilend voorbij ging
of al voorbij is.

M.S.

Dag van de Romantische Muziek

Vandaag is het de Dag van de Romantische Muziek, een festival dat jaarlijks plaats vindt in Het Park. Dit jaar is de 28e editie en eerder deze zomer schreef ik een gedicht over de stroming Romantiek. Het leek mij een goed idee om dit juist vandaag eens te posten.


Mag het licht uit
want het donker van de nacht
staat me al dagen
beter, dat voelde ik al. Mijn huid

had mijn aard al ingekleurd
met één voet door het leven
en de ander dansend met
de Dood die viel voor Rotterdam,

wiens kussen elkaar ooit schampten
bij een rokerig kaarslicht
dat alle dode huidcellen van het stadslichaam
af had geschud alsof herfstbladeren.

In het donker vinden vingers
de levensdraden om te bespelen
met een virtuositeit waar zelfs
het gehuil van wolven in helder maanlicht

niet aan kan tippen, ook al
is het verlangen naar juist die
vorm van onmogelijke perfectie
er een van de allerhoogste orde

van de dag die zoals vroeger begon
met het plukken van gecomponeerd gezang
dat de stad Rotterdam zou ophemelen
in het goedkeurende licht van de zon.

M.S.

vrijdag 22 augustus 2014

In de verkeerde film - nieuwsgedicht vrijdag 22 augustus 2014

Sinds april schrijf ik voor elke vrijdag een gedicht op basis van verschillende nieuwsberichten over Rotterdam, wat ik live voordraag in de vrijdagochtendshow op Open Rotterdam. Mocht 09.15u te vroeg voor je zijn geweest, of was je net even iets anders aan het doen dan naar 93.9 FM te luisteren, hieronder het gedicht van 22 augustus met bijbehorende nieuwsberichten.

In de verkeerde film

Dat dieven uit gekkigheid niet meer weten
waar ze het geld moeten zoeken en
maar terugkeren naar een eerdere crime scene,
simpelweg een overduidelijk teken

dat we in de verkeerde film zijn beland.
Zo een waarin bibliotheken omvallen,
niet de conducteur maar de reiziger wordt mishandeld
in de trein die vergeet te stoppen op Alexander

en de digitale crimineel op het gemakje
in een hokje zuurstof kan zitten happen
door een mondharmonica, als
voorbereiding op World War E, uitgevochten in Rotterdam.

Zo een waarin debielen trots zijn op hun diefstal
zij het juist slim lijkt om met hun prijs op te vallen
maar niet genoeg om gezien te worden
door de kleinste op straat dat toevallig overstak

maar met slechts een gebroken been en de schrik vrijkwam
en om het feel good te houden zijn kleine tanden
in een speculaasje mocht zetten, en SM vanaf
nu alleen nog ‘spannende momenten’ betekenen mag.

M.S.

vrijdag 15 augustus 2014

Geliefden die afscheid nemen hebben poëzie nodig - nieuwsgedicht vrijdag 15 augustus 2014

Sinds april schrijf ik voor elke vrijdag een gedicht op basis van verschillende nieuwsberichten over Rotterdam, wat ik live voordraag in de vrijdagochtendshow op Open Rotterdam. Mocht 09.15u te vroeg voor je zijn geweest, of was je net even iets anders aan het doen dan naar 93.9 FM te luisteren, hieronder het gedicht van 15 augustus met bijbehorende nieuwsberichten.

Geliefden die afscheid nemen hebben poëzie nodig
als redmiddel voor zichzelf, om niet te slopen
waar ze de prijs al voor betaald hebben
zodat ze ervan leren voor een volgende affaire.

Zelfs affaires hoeven niet altijd negatief te zijn
als je het grote plaatje beter ziet dan de eerste indruk
die je doet twijfelen, want als de gravitas eetbaar blijkt
hebben andere groepen mensen er alleen maar profijt van.

want als je wereld in brand staat doordat
je door de hoogvliegende boompjes het bos niet meer ziet
houdt zelfs poëzie geen kogels tegen

en zal het effect van een advertentie ook meevallen
als de poëzie slechts vraagt om ‘niet afwachten maar actie’
met de hand op de borst van het leven.

M.S.

NB: de foto is genomen tijdens een voordracht tijdens het Zomerpodium van Stichting Ongehoord in de Jacobustuin op zondag 17 juni 2012, waarop ik een shirt draag van het Poetry International Festival van dat jaar.

vrijdag 8 augustus 2014

En wie niet springt - nieuwsgedicht vrijdag 8 augustus 2014

Sinds april schrijf ik voor elke vrijdag een gedicht op basis van verschillende nieuwsberichten over Rotterdam, wat ik live voordraag in de show van Mark van Dale op Open Rotterdam. Mocht 09.15u te vroeg voor je zijn geweest, of was je net even iets anders aan het doen dan naar 93.9 FM te luisteren, hieronder het gedicht van 8 augustus met bijbehorende nieuwsberichten.

En wie niet springt
is een dode tegel,
zonder energie in
zijn ledematen
om te inspireren.

Want alles gaat door
in dit leven
of je nu wel geweerd
kan worden of
niet natuurlijk,

en daar kan best
een frietje bij
of een muziekje
onder gezet worden
voor de gezelligheid.

Want wie niet springt
is een dode energiecel
die zijn hersens niet belet
om mensen aan te rijden
omdat ze dronken zijn,

omdat ze überhaupt
niet nadenken of ze
de kansrijke of foute
locatie geld aftroggelen-
grootte maakt dan ook niet uit.

Maar wie niet springt
is een doodgaande winkel
zonder toonaangevende winst
doordat de haastende reiziger
roet in het eten gooide,

de restanten het explosief dat
ze als doping wilden inzetten
maar ook bij sporters
moet je jezelf
altijd netjes voorstellen.

M.S.

vrijdag 1 augustus 2014

Tramlijn 4

Voor de zomervakantie was ik gevraagd door het tekstuele bedrijf Rijken&Jaarsma benaderd in het kader van het boek over tramlijn 4 dat zij maken. Uit de (voor mij) meest recente berichten begreep ik dat het boek haar voltooiing nadert. Goed nieuws voor Rotterdam aangezien dit een van de oudste tramlijnen is, en het boek prachtige verhalen bevat en foto's van de route en meer.

En ook goed nieuws voor mijzelf, want ik mocht maar liefst vijf gedichten schrijven voor het boek! Mijn gedichten gaan allemaal over een locatie langs de route van de huidige tramlijn 4, waaronder mijn buurt Delfshaven en natuurlijk de nieuwe trots van de stad: Rotterdam Centraal. Een eer, een uitdaging en kijk heel erg uit naar het boek, dat ergens begin herfst uit moet komen. Van wat ik er al van gezien en gelezen heb, wordt het prachtig en een must have voor de Rotterdammer!

Mocht ik meer nieuws hebben daarover, volgt dat uiteraard z.s.m. Tot die tijd kun je me regelmatig vinden in de tram ;)

M.S.

Dat je dan met een vakantiegevoel - nieuwsgedicht 1 augustus 2014

Sinds april schrijf ik voor elke vrijdag een gedicht op basis van verschillende nieuwsberichten over Rotterdam, wat ik live voordraag in de show van Mark van Dale op Open Rotterdam. Mocht 09.15u te vroeg voor je zijn geweest, of was je net even iets anders aan het doen dan naar 93.9 FM te luisteren, hieronder het gedicht van 1 augustus met bijbehorende nieuwsberichten.

Dat je dan met een vakantiegevoel
terugkomt in je stad
en de boel nog steeds de boel
is alsof je nooit bent
weggeweest

want de verliefden trouwen
nog gewoon op het Stadhuis
waarna er met een lokaal gebrouwen
bier geproost wordt op
de toekomst

die misschien wel verknald
zal worden als een pil die valt
in het water dat je als
tussendoortje drinkt met de snelheid
van een verkeersaso.

Dat je dan een goed gesprek
aan moet gaan om hoge gemoederen
de stad uit te leiden
alsof je in een ontsnappingsspel
beland bent

terwijl je daarvoor nog
gebroederlijk staat te demonstreren om
de vrede te bewaren en ondertussen
de volgende clown naar voren
stapt die geweerd moet worden.

Dat je jezelf dan afvraagt
waar het feestje plaats
vindt als iconische danslocaties
de deuren sluiten en we
uit moeten wijken naar het ziekenhuis

omdat ze daar nog plezier
in hun werk kunnen laten zien
zonder dat er een telefoon
aan te pas moet komen
want die is daar tenminste veilig opgeborgen.

M.S.