vrijdag 31 oktober 2014

De paden op - nieuwsgedicht vrijdag 31 oktober 2014

Sinds april schrijf ik voor elke vrijdag een gedicht op basis van verschillende nieuwsberichten over Rotterdam, wat ik live voordraag in de vrijdagochtendshow op Open Rotterdam. Mocht 09.15u te vroeg voor je zijn geweest, of was je net even iets anders aan het doen dan naar 93.9 FM te luisteren, hieronder het gedicht van 31 oktober met bijbehorende nieuwsberichten.

De paden op, de lanen in,
richting Stadhuis met eenheidszin

als er onderweg iemands kunst
op de weg pardoes wordt kwijtgeraakt

en voor de beschonken zondagsrijder
eigenlijk te weinig straf wordt gevraagd

maar dat soort beelden dragen de lasten
zoals een half miljoen schuldige gedachten,

jarenlang als een Hef blijven hangen
boven het stedelijk lichaam,

waarover een menigte scanderen zal:
‘De nacht is dood, leve de nacht!’

en de wielen van de benenwagen uitvindt
om vanaf nul terug te lopen naar een nieuw begin.

M.S.

donderdag 30 oktober 2014

Vleermuis/Vampier



Vleermuis/Vampier

Dat je mijn hoofd omarmde,
en alles wat we daar in hadden gestopt,
dat je zelf alle leven
uit mijn herinneringen zoog

en daarmee ook je eigen leven
besmeurde met het bloed dat uit
onze aorta is gelaten en alles wat
daarbij mee naar buiten kwam zetten

en je vleugels omsluiten niets meer, niemand niet,
maar verduisteren enkel nog en dan keer je voorgoed om.

M.S.

maandag 27 oktober 2014

Geheimtaal

als er niets valt te
lezen, zien, of leuk te vinden
wordt het knap lastig

maar achter hoge
muren zijn altijd dichte
deuren met sloten

en kluizen met een
code die geheimen wat
spannender maken

ook al heb je nog
steeds geen idee waar je ooit
aan bent begonnen

M.S.

Wat als

Wat als
kinderen nooit opgroeien
tot groten-
mensen, wereldse zaken
moeten toch
op een gegeven
moment van
levensbelang zijn geworden,
ook al
wordt het meeste
gezien als
speelgoed voor volwassenen
en leven
is een spelletje
Russische roulette-
als je verliest,
verlies je
ook meteen goed.

M.S.

Of je nog weet wie te zijn

Of je nog weet wie te zijn
als je bent gekleed
als iemand waar je tegen opkijkt,

om maar op te vallen
en men aan dat verzonnen idee
van jou soms denken zal,

zoals alleen Koning Winter
een winterklokje als hoofddeksel draagt
want de zomer laat smelten
en de herfst kan alleen maar blazen-

om maar te zwijgen
van die lente, die zo onbezonnen
om grootse aandacht wil schreeuwen,
slaan, om niet vergeten, niet klein te worden.

M.S.

Neuken

Op het menu staat
een aanbod zo breed
als het matras waar
het van af te lezen valt

en zelfs de kreukels
in de lakens zijn optionele
bijgerechten om het leuker
te maken voor alle consumenten

maar het makkelijkste is
om te beginnen met iets simpels
zoals een sapje en fingerfood

en dan achterover te leunen
tijdens de hap-slik-weg-entree
omdat het hoofdgerecht recht door zee komt.

M.S.


vrijdag 24 oktober 2014

27 regels - nieuwsgedicht vrijdag 24 oktober 2014

Sinds april schrijf ik voor elke vrijdag een gedicht op basis van verschillende nieuwsberichten over Rotterdam, wat ik live voordraag in de vrijdagochtendshow op Open Rotterdam. Mocht 09.15u te vroeg voor je zijn geweest, of was je net even iets anders aan het doen dan naar 93.9 FM te luisteren, hieronder het gedicht van 24 oktober met bijbehorende nieuwsberichten.

27 regels

Tussen de snelheidsduivels
uit het verkeer
lig je in de file,
wachtend op hulp
en daar is ze dan.

Tussen de knuffelkaters
en in de handen van je
toekomstige huispoes
hoef je in ieder geval
niets op te blazen.

Tussen de nachtwerkers
vind je alleen in
Nieuwerkerk nog zwartwerkers
maar om het leefbaar te houden
hebben we het daar niet over.

Tussen de trams
die zich houden aan
hun eigen richtlijnen
kun je haar straks mee uit nemen
om tv te kijken in het theater.

Tussen de poppodia
en de nieuwe hippe plaatsen
zal ze ‘ja’ zeggen
omdat jij haar op de knieën
de ultieme taxirit aanbood.

Tussen de ups en downtowns van de stad
moet een bruisende toekomst klaarliggen.

M.S.

Gydo, als je dit leest: heel veel geluk samen en proficiat!



dinsdag 21 oktober 2014

Helena

Ze kijkt je diep,
lang,
in luttele seconden
aan
met een blik van
hier
staat jouw ondergang,

hier sta ik,
jouw
liefde, lust en leven-
dood
vind je terug
in
al mijn lichaamssappen, vlees

en woorden die als
kwijl
op je zullen
vallen
als ik je overrompel,

als ik je daar
laat
in de avond,
nakijkend
naar mijn roodschemerende haar

waaronder ik het daglicht
verborg-
jij gaat de
ochtend
nooit halen, kijkt te
diep
in mijn vensterglazen.

M.S.

maandag 20 oktober 2014

Martelaar

Laat mij de martelaar zijn-
ik beheers inmiddels het breken van ruggen,
het vernielen van bruggen
waarop ooit omarmd werd gedroomd,

het bombarderen van geliefden
tot schimmen die hand in hand gingen lopen
langs alle tekens die een balletje opgooiden
in afwachting van het instorten

en zij die het niet zagen
ook al waren die signalen opgestapeld,
zo hoog als een Babelse toren- ik maakte
mijn schouders al breder dan ze waren

om de gravitas van de ondergang te dragen
en men naar mij brokstukken blijft werpen, naar
iemand waarvan niemand zeker meer weet of de dader
van de marteling dezelfde man is als in de herinnering,

wat niet erg is, want er staan nieuwe klaar-
laatste papierwoordjes verlangden al naar vuurhaarden.

M.S.

vrijdag 17 oktober 2014

dat je dan - nieuwsgedicht vrijdag 17 oktober 2014

Sinds april schrijf ik voor elke vrijdag een gedicht op basis van verschillende nieuwsberichten over Rotterdam, wat ik live voordraag in de vrijdagochtendshow op Open Rotterdam. Mocht 09.15u te vroeg voor je zijn geweest, of was je net even iets anders aan het doen dan naar 93.9 FM te luisteren, hieronder het gedicht van 17 oktober met bijbehorende nieuwsberichten.

dat je dan
je auto nog
kan parkeren op
een plek waar

je kenteken nog
gewoon een metalen
plaat is op
je blikken vervoersmiddel

en je jezelf
alvast op scherp
stelt om juiste
vragen te stellen

te laten stellen
om te toetsen
of de kennis
goed is overgebracht

maar word je
net zo hard
de Kamer uit
gestuurd als een

lichtekooi uit haar
woon- en werkruimte
en begint chaos
meteen als een

brand die oplaait
terwijl de fruitteler
jammert dat de
boot niet naar

de internationaal geprezen
voedseltempel op Zuid
vaart maar in
de richting van

de winkel die
iedereen hetzelfde kleedt
onder het motto:
‘eenheid uit verscheidenheid’

M.S.

maandag 13 oktober 2014

Roltrap (vormdicht)

Stilstaan.-----------------------
---Rondkijken.-----------------
------Telefoon.-----------------
---------Leunen.----------------
------------Rondkijken.--------
---------------Opletten.--------
------------------Omkeren.-----
---------------Aansluiten.------
------------Stilstaan.-----------
---------Gapen.-----------------
------Rekken.-------------------
---Telefoon.--------------------
Struikelen.---------------------
---Doorlopen.------------------
------Nafluiten.----------------
---------Nakijken.-------------
------------Telefoon.----------
---------------Stilstaan.-------
------------------Omdraaien.--
------------------------------Valbreken.

M.S.

Herfst is geen seizoen

Herfst is geen seizoen
voor gebroken harten
van verborgen herten
die de jacht het liefst
over willen slaan,

de warmte van een ander
lichaam vertaald naar
warmte betaald met
omsluiten van dat
wat je het liefst vasthoudt,

wachtend op de winter
die nog ver weg is
en nog ver weg blijft
zolang je maar een vacht
tegen je aan hebt liggen

die het wachten
wat zachter maakt
om te verteren
als alles om je heen
zo snel van je weg waait.

M.S.

Vreemdelingenlegioen

Ze willen hier niet zijn
onder dit plafond
tussen deze muren en
in de tas het meegegeven
proviand van de moeder-

het dopje van de pen
smaakt toch altijd beter en
buiten is het grasveld
binnen de vrijheid van
de hekken daaromheen,

ondertussen kunnen de jongens
naast hen ze ook niet helpen
hun pen op te tillen om papier
aan te vallen want ze is maar
groot genoeg voor één soldaat tegelijk.

M.S.

NB: dit gedicht is geschreven tijdens een workshop die ik gaf van het educatieproject Louder Than A Bomb van Poetry International.

zondag 12 oktober 2014

Eenhoornkoteletten

Ober,
neemt u dit maar mee
terug.

Dit
is niet zoals ik eet
doorgaans.

Meneer,
gekruid met elfenstof op een bedje van
regenbogen

werkelijk,
een delicatesse waar u van zal
orgasmeren.

Ober,
het bot is niet krom maar recht.
Kaarsrecht.

Meneer,
zo komen ze bij ons terecht:
compleet.

Pas
als de chef zijn messentanden er
vakkundig

in
zet zien wij pas hoe het vlees van binnen
is.

Ober,
neemt u dit maar mee
terug.

Dit
is niet zoals ik me een kotelet
voorstel.

Meneer,
het spijt me u tegen de haren in te moeten
strijken.

Doorgaans
hebben onze voedsel minnende gasten meer
vreetfantasmes.

M.S.

zaterdag 11 oktober 2014

Filmavond

Als wij ons nu omdraaien
met de rug naar de bloedrode tijd
gekeerd kunnen wij ook boven
de mensen uit torenen,

houd ik je alvast vast
al ver voordat het donker wordt,
de popcorn overbodig
en de terrassen het decor

en dan kijken we naar al die acteurs
die onze vrijdagavondfilm
zijn binnengestapt
om alleen ons te vermaken,

zolang wij elkaar niet loslaten
voegen wij de stop motion toe
met elke kus die we delen
en lopen de beelden vanzelf uiteen.

M.S.

Weemoed

in elk muziekje dat ik hoor zie ik me
een notitie maken van zo’n iets
dat ons kapot laat
achter laat
in

elke film die ik zie of aan mij getipt
wordt is wel een actrice die
jou speelt zoals ik
me herinner
in

betere tijden ondanks dat het mijn horloge
havende als ik het droeg of
het ergens was vergeten
achter liet
in

de wolken die zelfs de zachtheid van mijn kussen
stalen om aan jou te sturen
maar ook de briefjes
konden zelfs
in

mijn stemmingen die ik opschreef en weer veilig opborg
in de lades met skeletten geen
postzegels vinden om boeken
te lezen
uit

weemoed

M.S.

Marathon

Als ik nu eens
al die kilometers
naar je zou lopen

met alles wat ik je
zou willen geven
op mijn rug gebonden,

dat ik onderweg nog even
ergens een konijn
bij zijn poten pak-

als ik dan toch
bezig ben kan ik net zo goed
wat geluk voor je meebrengen-

en ondertussen bedenk hoe
ik je alles wat ik zeggen wil
tegen je zal zeggen,

zwaai ik mijn armen los
zodat ze soepel blijven
tot ze jou zullen omsluiten

als ik nu eens
al die kilometers
naar je zou lopen

als alles waar je
naar uit wil kijken
zou ik gisteren vertrekken.

M.S.

vrijdag 10 oktober 2014

Dat de tram - nieuwsgedicht vrijdag 10 oktober 2014

Sinds april schrijf ik voor elke vrijdag een gedicht op basis van verschillende nieuwsberichten over Rotterdam, wat ik live voordraag in de vrijdagochtendshow op Open Rotterdam. Mocht 09.15u te vroeg voor je zijn geweest, of was je net even iets anders aan het doen dan naar 93.9 FM te luisteren, hieronder het gedicht van 10 oktober met bijbehorende nieuwsberichten.

Dat de tram
het veilige baken is
op een ontsnappingsroute
door de chaos van de stad,

buiten zal het gebeuren
zonder vurig spektakel achter ruiten,

bij afwezigheid van camera’s
zijn de beelden ongelofelijk,
zelfs al gaat er geen bom af
of komt het mes uit de zak,

boze idioten zijn er altijd
en jongeren worden dat ook wel eens-

dat de tram
de voorbijganger is
die de kennis voort trekt
langs waardeloze schoolbanken,

om de plaats heen
die zich maar niet laat opknappen,

in afwachting op een nieuw podium
waar je geen bier tussen naaldhakken
en glijmiddel drinkt, maar
goede verhalen in hokjes gedacht

en hoe de stad vroeger was,
tot men de tram uitstapt.

M.S.

donderdag 9 oktober 2014

2.12 Psychosis

Want alleen in de nacht
kan ze samen zijn
met een brandend verlangen

naar een lange, diepgaande
gitaarsolo die haar
body van alle kanten binnendringt-

handen wil ze voelen
tanden wil ze proeven
en vochtig speeksel dat alle verboden
verlangens weg doet wassen,

plaats maakt voor ontvlamde handen
die zelfs haar binnenste beroeren
en met geluiden van de nacht in de nacht
een gewild wildenritme van kracht laat zijn.

M.S.

woensdag 8 oktober 2014

Ook al vervloek ik

ook al vervloek ik
de jazz,
toch zoek ik
de jazz
om te kunnen zeggen, ja,
ik leef nog

en ze duurt maar
en ze vuurt maar
nootjes op me af
waar ik maar moeilijk
mee kan borrelen,

dat ik op de wc
mezelf in de spiegel monitor
en mijn hartritme stoort
als een losgeslagen sleutelfiguur

en ik vervloek
de jazz
en toch roep ik
om jazz
om te kunnen denken, ja,
ik leef nog

want ik klink nog na in mijn kop
en de stropdas
van de barvrouw
staat haar ook nog eens
veel te goed,

dat het verboden
zou moeten worden
en die vervloekte
jazz erbij

M.S.

dinsdag 7 oktober 2014

Herfst


bang zijn dat je van suiker
angst voor afvoerputjes die je weg
en je neus die een loopje met je

kleur bekennen is veel makkelijker dan
temperaturen kunnen immers geen gevoel weer
en je lijf dat een loopje met je

bang dat je in het verkeerde seizoen bent
angst om door alles overspoeld te
en jij die steeds een loopje van je af

M.S.

zaterdag 4 oktober 2014

Ik heb (vormdicht)

Ik heb | eens aan | je gedacht | toen ik | een liedje | zong, zacht, | en ik | voelde de | woorden uit | mijn poriën | gutsen als |
warm angstzweet, | en ik | hoop dat | je mijn | hartritme erin | hoort bonken, | maar als | zelfs mijn | stem te | zacht is | om je |
te bereiken | zullen die | hartenzuchten ook | geen effect | hebben om | je te | zeggen dat | ik een | liedje zong | dat ik | eens had | bedacht, eens | was vergeten, | voor ons, | door ons.

M.S.

De romantiek is gevallen

De romantiek is gevallen.

Je hoort het in
de reactie van mannen
die niet geloven dat
minnende schrijvers en dichters
kunnen blijven plakken.

Dat zit hem in de economie ervan.

Het houden van is verwaarloosbaar,
de valuta ‘seks’ is uitwisselbaar,
kunstige minnaars zwerven voorbij obligaten
en aandelen zijn hun koers verloren
aan de aandacht van Jan en alleman.

De romantiek moet wel vallen.

Sprookjes minstrelen niet langer,
de dikke zangeres was al
voor aanvang afgevallen
toen de recensies al
twijfelachtig te noemen waren.

Dat zit hem in de bezuiniging ervan,

dan moet de romantiek wel voor ons vallen
want we hebben niets anders meer.

M.S.

vrijdag 3 oktober 2014

Gedicht voor een Puntenslijper - nieuwsgedicht vrijdag 3 oktober 2014

Sinds april schrijf ik voor elke vrijdag een gedicht op basis van verschillende nieuwsberichten over Rotterdam, wat ik live voordraag in de vrijdagochtendshow op Open Rotterdam. Mocht 09.15u te vroeg voor je zijn geweest, of was je net even iets anders aan het doen dan naar 93.9 FM te luisteren, hieronder het gedicht van 3 oktober met bijbehorende nieuwsberichten.

Gedicht voor een Puntenslijper

Waar de Laurenskerk al lang
niet meer het middelpunt van
geloven in voorspoedige tijden
is, zal nu moeten blijken

of deze bebloemde hemelboog
de Rotterdammers opnieuw groos
laat voelen over hun stadse hart,
hun vuur zelfs op zondag zal branden

na een bezoek aan de Puntenslijper
die zich los Lijnbaant, nieuwe stijlen
omarmt en zoals alleen de beste kan genezen
waar badgasten de Kuip uit rellen

om maar dichterbij het midden
van dit nieuwe Mekka, de hippe
tempel, te geraken en daar
hun potloodpunten weer scherp laat maken,

hun dromen weer voor mogelijk houden,
hun stad er een is waar mannen, vrouwen,
vreemdelingen met cruiseschepen naar
vertrekken als op een bedevaart,

en is Rotterdam een nieuw begin
van het leven, door een icoon
voor een icoon in te laten stappen
en zijn plekje voor zich te winnen

en zien wij op zelfs de rustdag
de bedrijvigheid van Rotterdam
en het geloof in een opbloeiende stad,
nog altijd, en zien wij dat alles

al goed was voordat ze stond,
zelfs in het donker aanbidders lokt.

M.S.