Ober,
neemt u dit maar mee
terug.
Dit
is niet zoals ik eet
doorgaans.
Meneer,
gekruid met elfenstof op een bedje van
regenbogen
werkelijk,
een delicatesse waar u van zal
orgasmeren.
Ober,
het bot is niet krom maar recht.
Kaarsrecht.
Meneer,
zo komen ze bij ons terecht:
compleet.
Pas
als de chef zijn messentanden er
vakkundig
in
zet zien wij pas hoe het vlees van binnen
is.
Ober,
neemt u dit maar mee
terug.
Dit
is niet zoals ik me een kotelet
voorstel.
Meneer,
het spijt me u tegen de haren in te moeten
strijken.
Doorgaans
hebben onze voedsel minnende gasten meer
vreetfantasmes.
M.S.
zondag 12 oktober 2014
Eenhoornkoteletten
Labels:
eenhoorns,
gedicht,
koteletten,
nieuw,
poëzie,
thema,
uitdaging,
uurtjespoëzie,
voedsel
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten