Gedicht voor een Puntenslijper
Waar de Laurenskerk al lang
niet meer het middelpunt van
geloven in voorspoedige tijden
is, zal nu moeten blijken
of deze bebloemde hemelboog
de Rotterdammers opnieuw groos
laat voelen over hun stadse hart,
hun vuur zelfs op zondag zal branden
na een bezoek aan de Puntenslijper
die zich los Lijnbaant, nieuwe stijlen
omarmt en zoals alleen de beste kan genezen
waar badgasten de Kuip uit rellen
om maar dichterbij het midden
van dit nieuwe Mekka, de hippe
tempel, te geraken en daar
hun potloodpunten weer scherp laat maken,
hun dromen weer voor mogelijk houden,
hun stad er een is waar mannen, vrouwen,
vreemdelingen met cruiseschepen naar
vertrekken als op een bedevaart,
en is Rotterdam een nieuw begin
van het leven, door een icoon
voor een icoon in te laten stappen
en zijn plekje voor zich te winnen
en zien wij op zelfs de rustdag
de bedrijvigheid van Rotterdam
en het geloof in een opbloeiende stad,
nog altijd, en zien wij dat alles
al goed was voordat ze stond,
zelfs in het donker aanbidders lokt.
M.S.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten