in de zee van wolken
verdrink ik je
de aanblik
van je opgerichte lichaam
brengt me geen rust meer
weer die grijsheid
weer dat vrij
kleurloze aangezicht
we zijn vervaagd
opgelost in niets
dat ons te zien
voor het blote oog
nog bij elkaar houdt
de krokodillenregen die
we als laatste gift
laten vallen bevat geen zout
slechts zoete bittertjes
die zicht op licht vertroebelen
M.S.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten