na het opstijgen
en het bereiken van de spreekwoordelijke
'kijk mama, zonder handen'-vlieghoogte
is het zoeken naar balans
iets om niet te vergeten
de ondergrond is te allen tijde
verpletterend hard te noemen
en niemand gaat graag
op z’n bek
te veel warmte
doet niet alleen spieren en pezen
verslappen maar droogt ook uit
om maar te zwijgen
van mogelijke verstikking
te dicht op de afgrond
maakt onzeker en angst
voor een daadwerkelijke doodsmak
de schreeuwende vaderfiguur
langs de zijlijn die het eerder dan jij
helemaal mis ziet gaan
goed luisteren zullen we nooit
en in tijden van vleugels
is het nieuwe speelgoed
het allerbelangrijkste
want stuk kan het gaan
en kwijt mist de eerste keer al niet
voorzichtigheid is regel in dit luchtruim
concentratie een pre om signalen
zo juist mogelijk op waarde
in te kunnen schatten
vóór de crash, graag
anders is het al te laat
M.S.
dinsdag 24 april 2018
In tijden van vleugels
donderdag 12 april 2018
Nachtsentiment (In A Sentimental Mood)
het matras vormt de doorgang naar dromenland
in werkelijkheid een bodemloze put
een gat om in te vallen niet wegzakken
de muren de leegte de bokspring
zelfs het laken zelfs het kussen
echoën hartslagen van slapend verzet
een lichaam is vatbaar voor trillingen
een lichaam in rust blijft erdoor onrustig
ogen gesloten maar achter de leden
ogen de dromen als televisieschermen
de beelden tonen fantasieën als realiteit
waarheden als dromen vice versa en door elkaar
hoeveel hartslagen er al hebben geklopt
wordt net als vroeger verzwegen door het matras
M.S.
Labels:
gedicht,
in a sentimental mood,
insomnia,
inspiratie,
jazz,
matras,
nacht,
nachtinspiratiesnuiven,
poëzie,
slapen
woensdag 4 april 2018
Blues voor Elgar
op straat
geen technieken
voor onsterfelijkheid
in deze stad
moet voor geluk
gewerkt worden
mazzelaars hoeven
maar weinig te doen
drukken sukkelaars
uit de weg of naar beneden
op straat
geen technieken
voor onsterfelijkheid
in deze stad
slechts beperkte bewegwijzering
naar van alles behalve ‘thuis’
zo een waar niet de haat is
maar een waar het hart tot leven-
daar kan niemand jou pakken
daar kan jij herpakken
op straat
geen technieken
voor onsterfelijkheid
in deze stad
mee-, voor- en achterlopers
maar allemaal voorwaarts
blikken zijn net als stoplichten
die springen vanzelf weer op groen
vrijheid en rust vind je tussen regels
warmte, vriendschap, liefde, bewaar je thuis
op straat
geen technieken
voor onsterfelijkheid
in deze stad
is geluk werken
of er domweg over struikelen
in deze stad
kunnen handen helpen
bij het verdragen van
overlevingsdrang in verloren staat want
op straat
geen adviezen
voor onsterfelijkheid
op straat
geen technieken
voor onsterfelijkheid
M.S.
geen technieken
voor onsterfelijkheid
in deze stad
moet voor geluk
gewerkt worden
mazzelaars hoeven
maar weinig te doen
drukken sukkelaars
uit de weg of naar beneden
op straat
geen technieken
voor onsterfelijkheid
in deze stad
slechts beperkte bewegwijzering
naar van alles behalve ‘thuis’
zo een waar niet de haat is
maar een waar het hart tot leven-
daar kan niemand jou pakken
daar kan jij herpakken
op straat
geen technieken
voor onsterfelijkheid
in deze stad
mee-, voor- en achterlopers
maar allemaal voorwaarts
blikken zijn net als stoplichten
die springen vanzelf weer op groen
vrijheid en rust vind je tussen regels
warmte, vriendschap, liefde, bewaar je thuis
op straat
geen technieken
voor onsterfelijkheid
in deze stad
is geluk werken
of er domweg over struikelen
in deze stad
kunnen handen helpen
bij het verdragen van
overlevingsdrang in verloren staat want
op straat
geen adviezen
voor onsterfelijkheid
op straat
geen technieken
voor onsterfelijkheid
M.S.
Labels:
blues,
bluesverzen,
gedicht,
herinnering,
nieuw,
poëzie,
requiem,
Rotterdam,
rouwen,
rouwproces
Abonneren op:
Posts (Atom)