na het opstijgen
en het bereiken van de spreekwoordelijke
'kijk mama, zonder handen'-vlieghoogte
is het zoeken naar balans
iets om niet te vergeten
de ondergrond is te allen tijde
verpletterend hard te noemen
en niemand gaat graag
op z’n bek
te veel warmte
doet niet alleen spieren en pezen
verslappen maar droogt ook uit
om maar te zwijgen
van mogelijke verstikking
te dicht op de afgrond
maakt onzeker en angst
voor een daadwerkelijke doodsmak
de schreeuwende vaderfiguur
langs de zijlijn die het eerder dan jij
helemaal mis ziet gaan
goed luisteren zullen we nooit
en in tijden van vleugels
is het nieuwe speelgoed
het allerbelangrijkste
want stuk kan het gaan
en kwijt mist de eerste keer al niet
voorzichtigheid is regel in dit luchtruim
concentratie een pre om signalen
zo juist mogelijk op waarde
in te kunnen schatten
vóór de crash, graag
anders is het al te laat
M.S.
dinsdag 24 april 2018
In tijden van vleugels
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten